Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
Zaten kim tam anlamıyla sağ kaldığını iddia edebilir ki
Bu kadar meftanın ardından kim biraz zombileşmek istemez
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
Şimdi dilediğim sayfadan başlayacağım bir kitap öner bana
Başsız sonsuz ve ortasız bir hikâye Öner
Ne çok utandık mazideki yaralardan
Her adımda ele geçirilme korkusundan
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
Elinden bir şey gelmeme acısını
Bir arabanın farlarına kilitlenip kalmış sincaplar bilir
Suyun dibine ağır ağır çöken taşlar bilir
Matkapla göğüsünün ortasına açılmış bir pencere düşün
Perdeyi aralayıp kendi yarandan bakıyorsun Dünyaya
Eskisi gibi acımıyor ve de asıl bu acıtıyor
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
Birleşince kısa devre yapan parmak uçlarımız öldü önce
Sonra yeşil öldü benim için sonra kahverengi
Sonra ilk öpüştüğümüz yeri kalbinden bıçakladılar
On iki yıl geçti susmak ne kısaymış
Sen böyle ne güzel sonsuza kadar susalım diyorsun
Sonsuzluk bir gün herkesle konuşur sevgilim bunuda biliyorsun
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
(Emrah serbes)
Ötanazi
Merhaba sevgili okurlar. Az önce münazarasını izlediğim bir konu doğrultusunda bu iletiyi oluşturma gereği hissettim. Konumuz Ötanazi. Kitaplarla bir alakası var mı? diyecek olursak bu konuyu biraz daha araştırıp okumalar yapacağım için "evet, var" diyebilirim.
Münazara linki: youtu.be/WnFyQtvvN3A?si=... (Ötanazi:
Kim istemez ki, secdade başında ibadet ederken ölmeyi
Franz kara
Ruhsuz, donuk, ketum, varlığı ağaç kovuğundan farksız insanlar yerine canlı, tutkulu, derin hislere ve en önemlisi safiyane duygulara sahip insanları kim istemez ki hayatında? Onlarla ölüme bile gidilir. O yol bile enerjiyle dolup taşar. Diğerleri, çürümüş gövdelerinin dar kalıplarına sokmaya çalışırlar sizi; hareketsiz yalnızlıklarını doldurun diye gitmeyin isterler.
