Kimi

Çile (riyazet) insanı eğite eğite, ahlakını artıra artıra öyle bir noktaya getirir ki, o uzaktan görünen ve kimi zaman parlayan, kimi Zana’n sönen bir ışığa döner. Gözüne arada bir , gerçeklik nurlarından çok az bir aydınlık ilişmeye başlar. Bu aydınlık, ona büyük bir tat, zevk verir. Benliğini kötü huylardan arındırmayı sürdürdükçe, aydınlıklar çoğalır, büyür. Zamanla gözü aydınlığa alışır ve o aydınlık süreklilik kazanır. Çilede olmadığı zamanlarda bile o durumlar, aydınlık sürekli görünür.

Önce Ömür diyorum, sonra Hayal
Sonra sonsuz karlar içinde bir nar
Bir adam her gün biraz daha ölüyor
Gövdesi ağardıkça canı heves yarası
Ağzı geçikmiş zamanlardan bir kuyu
Rodos gülünü örtünmemiş üstüne
Limon çiçeklerine mahcup
Varsa yoksa gülhatmilerden bir yoksul harf
Kimi sevse gözlerinin bebeğinde o çığlık:
“Dinle imdi sen o zarı arı inler bal içinde.”

“Çocuklar bile, sevgiyle gelen sorumlulukların karmaşık doğasının farkına varıp kimi zaman sessiz kalmanın daha uygun olacağını hissedebilirler.”

Bir insan kendi vicdanı, aklı, ruhuyla barışıksa ondan güçlüsün yok. Kendi vicdanı ile barışık olan birisi maske takmaz, gizli hesap açmaz. Mertçe çıkar, kimi eleştiriyorsa eleştirir, cevabını alır ya da almaz. Burada mesele konu değil. Mesele belli şahsiyetlerin yıpratılarak, bu davaya hayatları boyu emek vermiş, alın teri, zihin teri dökmüş vicdanlı insanların itibarsızlaştırılarak devre dışına çıkarılmaya çalışılması.

"Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kimininki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama! Kendini koru kızım, insanlara karşı kendini koru!"

Birinden ayrıldığım zaman, bazı semtlerden, uzun dizilerden, kimi şarkılardan, sevdiğim ortak arkadaşlardan, her zaman gittiğimiz meyhanelerden ve karşılaşma ihtimalimizin olduğu konserlerden de ayrılıyorum ben.

Suriye'de tarih dönüp dolaşıp aynı yere geliyor. Devlet Başkanı Hafız Esad'ın ordusu Şubat 1982'de İslamcı ayaklanmayı sona erdirmek üzere antik şehirlere baskın yaparak, kadın, erkek, çocuk demeden 10.000 hatta 20.000 kişi katlettiler. Öldürülenlerden bazıları silahlı Müslüman Kardeşler'in üyeleriydi.
Öldürülen kişilerin hemen hepsi Sünni Müslümanlardı, hatta kimliklerinde Hama vatandaşı anlamına gelen o vahim kelime "Hamvi", bulunan kimi üst düzey Baas Partisi mensupları bile infaz edilmişlerdi. "Vatanın düşmanlarıyla birlikte olan o satılık Müslüman Kardeşler'e ölüm bile az," diye konuşuyordu Esad katliam sonrasında.