"Büyük mutlulukların peşinden koşarken, elindeki küçük mutlulukları da yitirir insan."
Şarkı alıntıya işaret ediyor.
Tolstoy'un kaleminden kısa kısa öyküler. Her şeyin çocukları etkilediği düşünülen bu çağda(!) bu kitap için de eleştiri geleceğine eminim. Öykülerin sonunun acı bitmesi gibi. Ama kimin umrunda? Çocukların gözünün içine baka baka dil-din-ırk ve hatta sosyal durum ve adını bilmediğim milyon tane zımbırtı ayrımı yapan ana babaların ne düşündüğü benim umrumda değil şahsen. Tolstoy'un yazdığı her şey gibi bu kitabını da beğendim. Ben bazı insanlara kitap alırken çok zorlanıyorum, bir sürü sebebi var. Çocuk, yetişkin fark etmeksizin bir Tolstoy alıp rahatlıyorum. Her türlü okunur çünkü biliyorum. Bu kitabı da öyle almıştım, fırsatını buldum, okumuş oldum. Keşke çocukken de Tolstoy okuyabilmiş olsaydım. Yapacak bir şey yok olsaydı yapardım.
