Haklı olmak kimin umrunda... Ben merhamet sahiplerinin, iyiliğe ve güzelliğe yönelik mücadele eden kaç insanın yerle bir oluşunu gördüm. Belki de kötülük bunun için galip gelmişti iyiliğe...
Bir süre sonra insanlar pek de umrunda olmuyor. Kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun. Kimin ne düşündüğünü, kimin ne yaptığını umursamıyorsun. Yorulunca kendi kabuğuna çekilip, o küçük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun. Anlık mutluluklar yaşayıp, derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit kimseye de ihtiyacın olmuyor. Siz buna yalnızlık mı diyorsunuz, yoksa huzur mu?