Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Kimse beni öpmemişti öyle,kimse öyle bakmamıştı bana.Şimdi de yapayalnız kalmıştım.Korkuyordum,onu bir daha görmeyeceğimi düşündüm,bir daha ayaklarım doğru dürüst bu dünyaya basamayacaktı.
Sayfa 26
Baba'ya bir keresinde, General Taheri'nin kızının neden hâlâ evlenmediğini sormuştum. Talibi çıkmıyor, dedi Baba. Uygun bir talip yani, diye düzeltti. Başka da bir şey söylemedi aslı astarı olmayan, ölümcül söylentilerin genç bir kadının kısmetini nasıl kapayıverdiğini iyi bilirdi. Afgan erkekleri, özellikle de saygın ailelerden gelenler, maymun iştahlı yaratıklardı. Üstelik çok da ürkektiler: En küçük bir fısıltı, şöyle bir dokundurma, onları ürkmüş kuşlar gibi kaçırmaya yeterdi. Dolayısıyla, düğünler birbirini izlemiş ama kimse çıkıp da Süreyya'ya aheste horo söylememişti; avuçlarına kına süren, duvağının üstünde Kuran tutan olmamıştı; düğünlerde onunla dans eden tek erkek, General Taheri'ydi. Ve şimdi bu kadın, bu anne, yürek burkan hevesi, çarpık tebessümü ve gözlerinde gizleyemediği umutlarla, karşımdaydı. Yalnızca cinsiyetimi belirleyen genetik piyango sayesinde kazandığım güç, beni bile az çok ürküttü.
Reklam
552 syf.
·
Puan vermedi
Ne umuyordum ne buldum
Başörtülü biri ve kendimi müslüman olarak adlandıran biri olarak yazıyorum bu incelemeyi. İlk olarak şunu belirtmek isterim ben hep zıt görüşleri okurum ve karşı tarafında düşüncelerini merak ederim. Tek bir bakış açısıyla bakmamak adına. Bu kitap müslüman camiasında çok meşhur. Ben de bu yüzden merak edip okuma şansı verdim. Kitabın başından
Huzur Sokağı
Huzur SokağıŞule Yüksel Şenler · Timaş Yayınları · 202115,8bin okunma
İçimden gelmiyorsa, özür dilememe hakkım vardır. Özür dilememi isteyen kişinin gerekçelerini dinleyebilir, yine de ona hak vermeyebilir yahut kendimi özür dilemek zorunda hissetmeyebilirim. Aynı şekilde, affetmeme hakkım da vardır. Kimse beni kimseyi affetmeye zorlayamaz. Kimse beni affetmediğim yahut özür dilemediğim için kı­nayamaz.
Sayfa 49 - İthaki Yayınları
272 syf.
10/10 puan verdi
·
5 günde okudu
Çocuk sordu, "Bu ne anne?" "Kukla." "Kukla ne?" "İnsan gibi işte..." "Niye gülüyor anne? " "Çünkü umut ediyor." Çocuk duraksadı. "Umut ne anne?" Varoluşçu yazarlarımızdan Emre Timur'un son kitabı #kuklacı #okudumbitti Her kitabını zevkle okuduğum yazarın bu kitabı
Kuklacı
KuklacıEmre Timur · Az Kitap · 202426 okunma
"Ölümü son çıkış olarak düşüneceksin. Bil ki kimse seni bundan alıkoyamaz ve tam da bu nedenle, elinin altında olduğu için onu yedekte tut, sonuna kadar. Diyelim ki geceleyin bir kâbus gördün. Bunun bir kâbus olduğunu, başını oynattığın anda kurtulabileceğini bilirsen her şey daha kolay, daha çekilir hale gelir, hatta bir bakarsın ilk başta en korktuğun şeylerden zevk alır olmuşsun. Hayat seni istediği kadar ürkütsün, canını yaksın, en yakınların çirkin maskeler taksınlar... Hayat bu, de kendi kendine, ikinci kez çağrılmayacağım bir oyun, bir zevkler ve acılar oyunu, bir inançlar ve aldatmalar oyunu, bir maskeler oyunu, bir aktör ve bir gözlemci olarak sonuna kadar oyna, gözlemcilik daha iyidir, ne zaman istersen bırakabilirsin. Beni sorarsan, "imdat çıkışı" sayesinde ayaktayım. Çünkü emrimde, ve onu kullanmayacağımı biliyorum. Ama ahiretin anahtarı bende olmasa kendimi kapanda hissederdim, derhal kaçmak isterdim!"
Reklam
Buraya bilimsel bir sunumun bir parçası olmak için gelmiştim ve bu şekilde sergilenmeyi de bekliyordum, ama herkes benden bilim dünyasına sundukları yeni yaratılmış bir şeymişim gibi bahsediyordu. Bu odadaki hiç kimse beni bir birey – bir insan olarak görmüyordu.
Koridor Yayıncılık
Gollum - Smeagol Hikayesi
"Uzun bir zaman sonra, ama yine de zamanımızdan çok yıllar önce. Ulu Nehrin kıyısında Yabandiyar'ın sınırında eli uz, ayağı sessiz küçük bir ahali yaşarmış. Sanırım, Ülkenler'in babalarının babalarıyla akraba bir hobbit türündenmişler bunlar, çünkü Nehir'i çok seviyorlar ve içinde yüzüp kamıştan küçük kayıklar yapıyorlarmış.
beni kimse bölümden beni kimse bu ölümden alamayacak biliyorum ama olsun (durmadan bir kalp krizini öldürüyorum) (...) sarsılmaz çifte, yılmaz zıpkın, paslanmaz bursa, bana bir karaca hırka ben de o gemideydim (...) bir tahta parçasına tutunduğum en ufak bir kara parçası bile yok ben bu hikâyeden sağ kurtulmuyorum herkesin içinde yaralı bir kaplan yaşar bundan sonra herkes daha çok sevecek birbirini daha hakiki terketmeler için
Çok şükür ki...
Kimselere söyleyemediğim bir sıkıntım var sevgili, kimselere gidemediğim, anlatamadığım bir sıkıntım var. Geceleri beni uyutmayan bir sıkıntım var. Rüyalarıma giren bir sıkıntım var. Aklıma geldiği anda nefes alışverişimi değiştiren, hızlandıran; kanı beynime sıçratan bir sıkıntım var. Kâh öldüren kâh güldüren bir sıkıntım var. Çözemiyorum onu.
1.000 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.