Her varlık için en değerli, en yüksek varlık kendininkidir. Başka varlıkların değerlerini kendi varlığını temel alarak ölçer, ona göre yargılar verir. Bu temel ve ölçü olmadıkça hayal gücümüz iş göremez. Başka bir çıkış noktası da yaratamaz. Kendimizin dışına, ötesine gidemeyiz. Bu yüzden insanlar şöyle düşünmüşler: Varlıkların en güzeli insandır. O halde Tanrı onun şeklindedir. Kimse
erdemsiz mutlu olamaz, erdem de aklın dışında değildir; akılsa insandan başka varlıkta yoktur. O halde Tanrı insan biçiminde olacak. Ksenophon bunu pek hoş anlatır; der ki: Eğer hayvanlar da Tanrılar icat ediyorsa -ederlerse- onları kendilerine benzetip, övünürler. Niçin, mesela, bir kaz şöyle düşünmesin: “Evrende her şey benim içindir. Toprak üstünde yürümeye yarar; güneşin işi bana
ışık tutmak, yıldızların işi hayatım ve talihim üzerinde etkili olmaktır. Rüzgârlar, sular bana filan rahatlığı sağlar. Bu gökkubbe benim kadar hiç kimseyi kayırmaz. Ben evrenin gözbebeğiyim. İnsanoğlu benim yiyeceğimi, içeceğimi arayıp buluyor. Oturacağım yeri yapıyor. Bana hizmet ediyor. Buğdayı benim için ekip biçiyor. Gerçi beni
kesip yiyor, ama bu işi kendi eşlerine de yapıyor. Ben de insanoğlunu öldüren, yiyen kurtları yiyorum."
Benim korkak olduğumu kimse düşünmesin. Çünkü kimsenin beni düşündüğü gibi sanmasından ve bulmasından hoşlanmıyorum. Bambaşka bir herifim ben, bunu biliyor musunuz bunu, ben değilim ben; öyle öfkelenmiştim ki, ben sanki kendi içimden çıkmış öfkeme bakıyorum da ben bile korkuyorum bu başkasından.
Sayfa 176Kitabı okudu
Bencilliğin bir ölçüsü var ve o ölçünün üzeri etrafınıza zarar verir, altıda kişinin kendine zarar verir.bencilliği unutursan sonunda kendini düşünmemekten bir de bakarsın kimse seni düşünmez ve ''ne olur beni düşün'' demeye başlarsın.
o yüzden doğal bir istek bu.benliğini kaybetmeyecek kadar bencil olmak gerek. ''beni unut'' derken benliğini kaybetmiştir insan. ama ne olur beni düşün dediği an geri kazanır.
kimse kimseye bu kadarcık bencilliği çok görmesin ve aklının bir köşesinde küçük bir yer ayırsın.
asıl önemlisi kimse aklında, kendine bile yer ayıramayacak kadar başkasını düşünmesin.
Kimse beni, benden çok düşünmesin.
