İnsan demek, kırıklık demektir.
Her türlü kırıklık.
Düş kırıklığı, kalp kırıklığı.
Yaşamanız gerektiğine inandığınız şeyleri yaşamadığınızın,
olmanız gereken yerde olamadığınızın, sahip olmak isteyip de olamadıklarınızın kırıklığı ve
bu kırıklığın doğurduğu hüzün."
Alıntı
Bugünü bitirip yarına başlayamam
Gözlerim sokakların ardına taşamıyor artık
Herkesin güldüğü yerde ben ölüyorum
Yüreğimde anlatılmaz bir kırıklık
Ucu bucağı var mıdır ki bu acının
Günler birbirine ekleniyor, tek bir gün oluyorlar
Artık gecenin ardından sabah gelmiyor
Ve uzun bir kışın ardından bahar
Bugünü bitirip yarına başlayamam
Dün kayboldu, ötesi bir o kadar uzak
Sözcükler taşa dönüşüyor şimdi boğazımda
Çok anlatılmış bir öykü oldu yaşamak..
Bugünü bitirip yarına başlayamam
Gözlerim sokakların ardına taşamıyor artık
Herkesin güldüğü yerde ben ölüyorum
Yüreğimde anlatılmaz bir kırıklık
Ucu bucağı var mıdır ki bu acının
Günler birbirine ekleniyor, tek bir gün oluyorlar
Artık gecenin ardından sabah gelmiyor
Ve uzun bir kışın ardından bahar
Bugünü bitirip yarına başlayamam
Dün kayboldu, ötesi bir o kadar uzak
Sözcükler taşa dönüşüyor şimdi boğazımda
Çok anlatılmış bir öykü oldu yaşamak..
Karanlık
Karabasan gibi üzerime çöken kasvetli boğucu his. Ruhumdaki kırıklık ve yaralanmışlık sesime yansıyor. Acaba bu hislerden bir gün kurtulabilecek miyim. Kurtulmanın tek yolu yalnızlık mı? Yoksa yalnızlık bile kurtarmaz mı bu hislerden. Belki de kendimden kurtulduğum gün bu hisler sonsuza kadar yok olur. Aksini düşünmek istemiyorum ruhum bedenimden ayrıldığında bu hisleri taşımaya devam etmek sonsuza kadar sürdürmeyi düşünmek dahi istemiyorum.
Herkesin güldüğü yerde ben ölüyorum
Yüreğimde anlatılmaz bir kırıklık...
Ahmet Erhan
Hep bir hikaye
Hep bir bahane
Hep bir kırıklık
Hep bir iz kalıntı
Dili süslü yüreği çalıntı
Gösteriş temiz arındı
İyi gözüktü çünkü yanın da bu şekil de barındı
Harun Ateş