Söylenen şarkı yıllar geçtikçe değişmiş, ama Ateşböceği Yolu'nda verilen sözler aynı kalmıştı.
"Sonsuza Dek Dostuz."
Yıllar sonra tekrar okudum ve yeniden aynı hisleri aynı duygu ve düşünceleri bana yaşatan bir kitap oldu.
Tully ve Kate.Dostluğun en güzel hali. Uzun zamandır okuduğum kitaplar içinde dostluğu en iyi anlatan kitaptı, benim için. Birbirlerine taban tabana zıt iki karakter olmalarına rağmen birbirlerini çok iyi tanıyan ve hiçbir zaman birbirlerinden kopamayan iki arkadaşın muhteşem hikayesi... Tully, madde bağımlısı annesinin sürekli terk ettiği ve ölene kadar babaannesinin himayesinde olan anne sevgisinden mahrum bir çocuktur. Hayata karşı daha cesur ve daha hırslı olan biriyken, Kate; kuralcı ama sevgi dolu bir ailede büyüyen kırılgan bir yapıya sahiptir. Dostluk en gerçekçi ve güzel haliyle sanırım ancak bu kadar harika anlatılırdı. Hikaye o kadar içten, samimiydi ki karakterlerin büyümelerine, kavgalarına, sevgilerine ortak olmak beni çok etkiledi.
Kitabın temeli dostluk olmasına rağmen bol bol sevgi, aile, hırs, kariyer gibi konulara da yer verilmişti. Kitabın sonunda gözyaşlarıma hâkim olamadım. Dostluğun, aile bağlarının, koşulsuz sevginin, sadakatin işlendiği kitap öyle bir yerde bitti ki duygulanmamak elde değildi. Bence herkes bu kitabı okumalı.
Puslu Kıtalar Atlası
Eflâtunî bir girdap içinde büyük daireler çize çize derinlere doğru efsunlanmış ve yarı-anestezik bir halde duhul ederken birden son sayfaya gelmemle birlikte geceyarısının bir kör
