Adımlarınla birlikte onların öykülerini usunla kavranamayacak çabuklukla geliştirdiğinde, kendiliğinden oluşan, sana ait olmayan bu öykülerle, insanların yalnızlığını, yaşlılığını, ölümünü, mutluluk arayışını, yoksulluğunu, adımlar boyu, bulvarlar boyu öykülediğinde. Her caddenin, her evin adını tek tek okuduğumda. Cenova kenti ile ilgili ne gibi resimleri tutabildin belleğinde. Yorgunluktan Akdeniz’i bulamadığın, gri, kirli egzoz gazlarının kokuttuğu sokaklarda yürüdüğün, duvar yazılarını okuduğun ve İstanbul’u anımsadığın Cenova kenti nasıl yaşıyor şimdi içinde.
GÜZ DÜŞÜNCE
Önce güz geldi hayatın saçlarına,
Sonra ezelden aşk yükseldi
Yağmur geldi, sen geldin
Ve rengarenk gülüşler ansızın
Yetişkin sabahların yüzüne kondu
Bulutlu yanağına bir anda
Ter ü taze sevinçler gamzelendi