İki kitabi (kayıp naaş ve kuruluş) beraber değerlendireceğim. Öncelikle iki kitabın kurgusu da akici ve güzeldi. Ama yazarların ayrılığı iki kitapta da hissedilir bir boşluk oluşturmuş. Kayıp naaşta savaş sahneleri, kurtuluşta istihbarat sahneleri eksik kalmış. Gokhan karakterine yaklaşımda da ciddi fark oluşmuş. Kayıp naaş'ta insan üstü, kurtuluş'ta çok sönük bir karakter olmuş. Bir arada muhteşem olacak kurgu bölünerek kayip vermiş, ne yazık ki. Yine de daha fazla ilgiyi hak ettiğini düşünüyorum, iki kitabın da. Keşke bir yazar bazı şeylerden taviz verebilseydi de devam etselermiş. "Fedakarlık olmadan zafer olmaz." sözü yazarlardan birinin aklına gelse belki de bambaşka bir seri okuyor olurduk. Yine de daha fazla ilgiyi hak ettiğini düşünüyorum, iki kitabın da.
