Bunlar ceplerinde para olunca kapitalist sistemleri kabul ederler, paraları bitince yaman birer proleter olurlar, aç midelerin türküsünü çağırırlardı. Şehvetleri gıcıklanınca serbest çiftleşme taraftarı olurlar; biraz rahat ve huzura kavuştular mı evlenecekleri, aile kuracakları gelir ve burjuva gençleri gibi "Ölünceye kadar ebediyen seni unutmayacağım" gibi âşıklarına mektuplar yazarlardı. Ellerine beş on kuruş geçti mi doğru meyhaneye giderler yahut bir yerde toplanarak bu iffetsizler, şerefsizler güruhu Stalin'in şerefine kadehler kaldırırlar, sonra ayyaş sarhoş sürüler halinde caddelere çıkarak asfaltlara burjuva kaldırımı diye, cami duvarlarına irtica yuvaları diye işlerler, akıllarınca burjuva cemiyetinden, dindarlardan intikam alırlardı. İşte bunlar hep o mahut ilim ve irfan yuvasının yetişmeleridir.
