Yazarımızın candostu Bedri Rahmi'nin dediği gibi "Canım Sait!". Seni hangi incelemelere sığdırabilirim ki. Kitabın başlangıçtaki hikâyesinde de vurulmuştum derinliğine, güzel kalbine... Denize, adalara, kuşlara, balıklara, İstanbul'a, Türk ülkesinin aşıklarına daha sayamayacağım her şeye hayrandın sen. Aman bu dünyanın, bu insanların dengi değildin... Kitap 19 hikaye ve son kısmında da Bedri Rahmi Eyüpoğlu'nun Sait Faik'in kişiliği ve bu kitabı üzerine olan yazısıyla son buluyor. Benim için kült bir kitap oldu. Öncesinde yazarı sadece lisedeki edebiyat kitaplarından bilirdim açıkçası:) Okumak da bu zamana nasip oldu, iyi ki de olmuş. Denizi bile anlatırken, "Bugün deniz, yüz veren bir anne gibidir." diyor:) gelin buradan anlayın Sait Faik'in derinliğini. Okurken alıntıladığım o kadar çok yer oldu ki, belki okurlar bile bıkmıştır alıntılarımdan, daha buraya aktaramadığım nicesi de kitabımda altı çizili şekilde duruyor:) Sadece bir hikayesinde epey duraksadım, kendimi kaptıramadım, onu da söylemeyeyim, bir önyargı oluşmasın. Okumanıza değecek bir kitap:)
