Hiçbir şey tam anlamıyla yoluna girmez. Hayatımız raydan çıkalı çok oldu. Tek yaptığımız, her şeyin yoluna girmiş olduğuna inanmak ve böyle davranmak olur.
Sonunu göremediğim bir yolda yürüdüğümü çok önceleri fark etmiştim. Belki de sonu olmayan bir yolda. Yürümemi sağlayan şey amaçlarımdı. Ve sahip olduğum amaçların değersizliği ve ulaşılabilirliği beni kötü hissettiriyordu. Hayatta kalmamı sağlıyorlar, fakat hayatı tatmamı bir şekilde engelliyorlardı.