Valery Tarsis Kiev’de doğmuş, birinci dünya savaşında savaşmış hatta gazi olmuş bir yazar. 1930’lu yıllarda Komünist partiye katılmış ancak hem partiden hem de rejimden aradığını bulamamış ve komünizmin düşmanı olmuştur.
Yazarın kendi hayatından kesit sunduğu 7. Koğuş eserinde, muhalif insanların akıl sağlığı yerinde olmadığı bahanesiyle kapatıldığı bir akıl hastanesinde yaşananları anlatıyor ve koğuş arkadaşlarının hangi muhalif düşünceden dolayı tımarhaneye kapandığını ağır ve yerinde bir komünizm eleştirisi ile anlatıyor.
Yazar da gerçek hayatında bu tip bir akıl hastanesinde kalmış ve daha sonra yazılarını batı ülkelerine kaçırdığı ve batı gazetelerinde onunla ilgili makaleler yazılması sayesinde tımarhaneden kurtulmuş ve akabinde de Sovyetlerden Avrupa’ya göçmüştür. Avrupa’da yaşarken de anti komünist tavrını sürdürmüştür.
Kitabın yeni baskısı yok sanırım, bende eski bir baskısını arayıp buldum ve okudum. Bulan olursa okumasını kesinlikle tavsiye ediyorum. Hem dönemin Sovyetlerini anlamak hem de halkın hem aç hem de esir olarak yaşadığı bir ülke de dalkavukların da halktan yana değil -onları doyuran- rejimden yana tavırlarını okumak için bir fırsat olacaktır.
Nazım Hikmet ile Glesos açlık grevi yaptıkları zaman Türkler ve Yunanlar bile bu halden üzgünlük duymuşlardı. Ama burada insana sadece gülüp geçerler. Çünkü insan değil, taştan yaratılmış mahluklar… hiçbirinin cellattan farkı yok…
Bir kimse ne kadar yoksulsa, sokaklarda dizi dizi sıra bekleyen kuyruklara, darlığa, ücretlere, fiyatlara, yetkili makamların beceriksizliğine, verdikleri sözlerin asılsızlığına o nispette daha büyük bir hızla lanetler yağdırıyordu.
Memleket şu gaddar boyunduruktan bir kere kurtarılmalı, bu boyunduruğu vuran canavarlardan temizlenmelidir. İşte ancak o zaman, hürriyetin ışığı altında yatan yeni ideallerini bulabilir ve bunların peşi sıra gidebilir.
Nezarethanede geçirdiğim ilk geceyi unutamam. Daracık bir odanın içinde bir sürü insan ayakta durabilecek bir saha bulma kaygısı içinde kıpırdanıp duruyorduk. O zaman bizi yönetenlerin komünist falan olmadıklarını anladım. Bunlar faşist haydutlardan başka bir şey değildiler. O gece ölüm pahasına bile olsa gerçekleri anlatma kararını verdim.
Valery Tarsis
Tavsiyelerime Saygıyla yanaşın
Şimdi okuyun bakalım.Çok muhteşem.
Zaten bitirdim
Şimdiki halim çok iyi.ama kitapı bitiren zaman çok kötüydüm.