Abidin
Ferit EdgüAbidin Sözleri ve Alıntıları
Abidin sözleri ve alıntılarını, Abidin kitap alıntılarını, Abidin en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir yaşama birçok yaşamı sığdırmak isteminden mi kaynaklanıyor bu ?
Şairler ölmez.
Hiç kuşkusuz.
Ama göreceksiniz, dostluklar da ölmüyor.
Sayfa 103Kitabı okudu
Eller'de, "bana ayrılan zamanı çizmek" diyordu.
Adına "ömür" dediğimiz o bize "ayrılan zaman"ı çizgileriyle, sözcükleriyle, notalarıyla dolduran, doldurmaya çalışan insanlar vardır. Onların "Zamanım yok" sözü, "Bana ayrılan zaman bana yetmiyor" anlamına gelir.
Sayfa 89 - Bir Desen UstasıKitabı okudu
Acıyı yazmak, acıyı çizmekten kolaydır demiyorum. Ama sözcüklerle boğuşan biri, biraz da yaşamla boğuşuyor demektir.
Sayfa 38 - Sel*Kitabı okudu
Bir sabah, uyku mahmuru, penceremden baktım:
Abidin'in bir resmiydi Boğaz.
Sayfa 28 - Sel*Kitabı okudu
"Çevrenin bayağılığına dayanabilmek için takındığı velveleli tavrın altında, sessiz ve içtenlik dolu bir yaşam sürdürüyordu. Kopardığı yaygaralar bir savunma yöntemiydi aslında."
Abidin Dino'dan Ferit Edgü'ye Birkaç MektupKitabı okudu
Bir şiirinde, "Mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?" diye bir dizesi vardır. O gün bugün, bu soru sökülüp atılması olanaksız bir biçimde bedenime yapışmış gibidir. Tabii, şiirinde bu soruyu sorarken, mutluluğun resmini yapamayacağımı biliyordu Nâzım. Bu mutluluk imgesi şiirde de olanaksızdı. Yaşanan günler buna izin vermiyordu. Tabii, Nâzım'dan Neruda'ya, Neruda'dan Aragon'a ve daha bir çok ozan mutluluğu dile getirmişlerdir. Ama Nâzım'ın bana yönelttiği sorunun yanıtını ben resimlerimde veremedim.
Nâzım Hikmet olağanüstü bir kişiydi. Çünkü eleştiren, karşı çıkan, başkaldıran bir tipti. O sıralar başkaldırma eğilimi benim içimde de vardı. Yaşama koşullarının değişmesi, toplumun ve insanların değişmesi gibi özlemler bende de vardı."
Sayfa 100 - SELKitabı okudu
Yaşar Kemal ile Yüzler üzerinde konuştular Boğaz kıyısında, 1992 yılının yazında.
"Ne çok insan gördük bir ömür boyu, bre Yaşar!.." diye başlar Abidin söze.
"Çukurova'dan başlayarak, ne çok insan!.." diye sürdürür Yaşar Kemal, "Çukurova her zaman bir Babil Kulesi'ydi. Oraya Toroslar'dan, Orta Anadolu'dan, Mezopotamya'dan, Doğu Anadolu'dan ne çok insan geliyordu... Kale Kapısı'nı, Yeni İstasyon'un önündeki alanı, tarlaları, Akdeniz kıyılarını anımsıyor musunuz? Uzatmaya gerek yok..."
Sayfa 73 - Sel yayıncılık subat 2017Kitabı okudu