Acı Yoruldu
Serhan AskerSözler ve Alıntılar
Hatay, Malatya, Adıyaman, Kahramanmaraş, Diyarbakır Gaziantep, Adana, Osmaniye, Şanlıurfa, Elazığ, Mersin.. 15 milyon insan bizzat yaşadı depremi. Geciken yardımlardan dolayı bağıra bağıra can verdiler. Teknolojimiz sınıfta kaldı. GSM operatörleri tarihe bu anlardaki beceriksizlikleriyle geçti. Balyoz tutmayı bilmeyen AFAD çalışanları, yakıt kurtarılmayı bekleyen vatandaşın otomobilinden almak zorunda kalan AFAD'la hayal kırıklığının en büyüğünü yaşadık.
Sayfa 21Kitabı okudu
Bizi günlerce yapayalnız, kendi halimize bıraktılar. Yemeksiz, elektriksiz, iletişimsiz bunları yaşamamıza izin verdiler. Çok şey yapılabilecekken hiçbir şey yapmadılar. Benim bunları konuşuyor olmam bile mucize. Dilerim ki kimse bizim yaşadıklarımızı yaşamasın. Dilerim ki kimse sevdiklerinin ölümüyle sınanmasın. Hiçbir insanın hayatı bu kadar hiçe sayılmasın. Ondandır ki sorumlu kim varsa ortaya çıksın. Bazı şeyler hayat devam etse de ömür boyu sürermiş.
Sayfa 38
Biz onları kurtaramadık. Biz onları ölüme teslim ettik. Bağıra bağıra öldüler. Cinayeti gördüm... Evet, cinayeti gördüm. Çünkü bu cinayetin failleri var. O failler birkaç müteahhitten ibaret değil. Ankara-Eskişehir yolunda devasa bir bina var, AFAD binası. Oradan her geçişimde içimden, "Ah ah... Böyle bir bina neye yarar ki! On binlerce can kurtarılamadı. Binalarla olmuyor. Zihniyettir insanlığı yücelten, koruyan ve de kurtaran. Önemli olan deprem olduktan, o canlar gittikten sonra yapılan konutlar değil. Bağıra bağıra gelen depremden önce yapılması gerekenler." Unutmayın, sorgulamaz, merak etmezsek hesap da soramayız.
Sayfa 25
Yarım kalan hayatlar ve hayaller...
Günlerce ölenlerin, yaralıların sayısı haber yapıldı televizyonlarda. Elbette bu sayılar verilmeliydi. Ama o canlar sadece bir sayı değildi. Hepsinin hayalleri vardı. Bazılarının da henüz başlamış hayatları. Annesinin karnındaki bebeğin, bir günlük yavrunun... Düğünü bir gece önce yapılmış gençlerin... Kim bilir ne hayalleri vardı. Ama hiçbiri gerçekleşmedi, gerçekleşemedi.
Sayfa 24
Binlerce can yıkanmadan, kefensiz toprağa verildi.
Binlerce can yıkanamadı. Çünkü su yoktu. Tankerlerle getirilen su cansız bedenleri yıkamaya yetmiyordu. Bir süre bekleyen cenaze sahipleri kefensiz bir şekilde, perdeye, halıya, battaniyeye sarılı yakınlarını görmüyordu. Bir tahta parçası bulabilirlerse parsel ve isimlerini yazarak hüzünle mezarlıktan ayrılıyorlardı...
Sayfa 77
Olanlar büyük bir trajediydi. Devletin üç gün gecikmeyle arama kurtarma çalışmalarına başlaması ise büyük bir skandaldı. Askerlerimizin binlerce insanı enkazdan canlı çıkarması işten bile değildi. Çünkü onlar bu tür felaketler için hazırlıklıydı. İnanıyorum ki bunların sorumluları er ya da geç yargılanacak.
Sayfa 24
Balyoz tutmayı bilmeyen AFAD çalışanları, yakıtı kurtarılmayı bekleyen vatandaşın otomobilinden almak zorunda kalan AFAD'la hayal kırıklığının en büyüğünü yaşadık. Neyse ki tüm Türkiye kocaman bir dayanışma ortaya koydu.
Sayfa 19