İlk kitabın ilk satırlarında bir uçakta başlamıştım. İkinci kitabın son satırlarını da yine bir uçakta yazıyorum.
Yıllardır yapılan her araştırma aynı şeyi doğruluyordu. Sonunu bilmek hikayeyi güzelleştirir, zannedildiği gibi heyecanı öldürmez hatta körükler. Bundandır ki bazılarımız kitabı okumaya başladığında en arka sayfaya kaçamak bir bakış atar. Elbette bile isteye hikayenin tüm ayrıntılarıyla paylaşılmasından bahsetmiyoruz. Daha çok merak etmenizi sağlayacak Hansel ve Gratel kırıntılarından bahsediyoruz.
Bu alıntıyla niye başladım Benim için en geçerli girizgah olduğuna inanıyorum.
Ben asla kitabın arka kapağını okumam, filmden bir kare anlatılsa hiç bir cazibesi kalmaz benim için... Bu durum kişiden kişiye göre değişir.
Aslı Kotaman kitabında filmler, tablolar ve kitaplar ile bize insan olmanın, toplum olmanın, yaşam kurallarının, hayatın getirdiği tüm olumlu-olumsuz olayların hissettirdiklerini, olması gerektikleri şekli harika bir şekilde açıklamış. Akademik araştırmalar ile olması gerekeni aktarmış.
İçinde izlediğim filmler, okuduğum kitaplar olmakla beraber not aldıklarımda oldu.
Bilmediğim filmler, kitaplar ve tabloların ana fikri, duygusu, özü ne güzel dile getirilmişti.
Kitaba ismini sinemanın en güzel filmlerinden olan #rüzgargibigeçti nin sonunda Rhett aşkla sevdiği kadını terk ederken söylemiştir.
"Açıkcası canım, umurumda değil!"
Bir çok yerini çizdim, bu benim için çok önemli yazarın ve kitabın başarısıdır. Yüreğinize sağlık @aslikotaman