Üzgündü ihtiyar elma
ağacı! .. Demek küçük
dallarını çalı çırpı gibi
kurusun da yakalım diye bir
kenara yığacaklardı.
Gövdesini bölüm bölüm
böleceklerdi; ya askeriyenin
müteahhidine, ya da kasaba
hamamcısına satacaklardı. O
da yanmak, bu da yanmaktı
ama askeriyenin mutfağında
yanmayı öngörürdü!.