Geçmez, biliyorum.
Ben düşmedim, bir yerlerimi kesmedim, kolum kırılmadı.
Ben kötü bir hastalığa yakalanmadım, kabustan uyanmadım.
Bendeki yara değil; kesik, kırık, korku...
Öyle bir şey değil.
Bendeki sürekli boşluktan düşüyormuşum hissi,
Devamlı koşuyor ama bir yere varamıyormuşum gibi.
Bu geçmez!
İran'da kör birine kör demek ayıp karşılandığından dolayı kalbi ile görüyor anlamında "ruşendil" yani, "kalbi aydın-kalbi parlak" deniliyormuş. Ne kadar naif ❤️