Yangından kurtarılmış bir meşe palamudu… Onu yetiştiren ve koruyan bir köy. O ağacın arkadaşı Karga, dallarında yaşayan serçeler, dallarına deniz kabuğu asan Yeşil Bisikletli Çocuk… Ağaç 100 yaşına gelince bunu kutlayacaklar. Bunun için Belediye Başkanı’ nın babası bir gösteri ekibini davet eder. O ekip de arabalarını ağacın altına park eder ve bekçi onları uyuduğu için görmez. Gösteri ekininden Dodo yasaklı olan “ orman” kelimesini ağacın yanında söyler. Meğer Dodo kayalıklar içinde bir orman gördüğünü Büyücü’ ye anlatmaktaymış. Ağaç, orman kelimesinden yaşadıkları o yangını hatırlar… 100. Yaş kutlamalarına ressam Belediye Başkanı’nın babasına bir mektup verir. Mektup o ağacın oraya nasıl ekildiğini ve ölürse ne yapılması gerektiğini anlatır. Ağaç, orman kelimesinden sonra kökünden devrilir. Kaç kez kaldırsalar da olmaz. Sonra ressamın verdiği mektupla gizli ormanı bulurlar ve ağacı oraya götürürler. En baştaki ormandan mağara içine gizli bir orman yapan hayvanlar insana güvenmeyi yeniden dener. O sayede ormanlar bugün yerleşim yerlerinin yanına kadar gelmiştir.