Ago Paşa`nın Hatıratı
Refik Halid KaraySözler ve Alıntılar
“Vakitsiz, habersiz bu zamanda misafirliğe de gelinir mi? Bu ne insafsızlık!”
Sayfa 100Kitabı okudu
"Hiç" kelimesinden, bu şekle, bu resme, bu çizgiye benzeyen bir acayip gülüş görmüyor musun? Ben görüyorum... Hatta aynaya baktığım zaman kendi yüzümde bile!
25 Haziran 1921
Sayfa 117Kitabı okudu
Vapurda yan yana idik, ben sigaramı paketten çıkarır çıkarma z , hemen elini cebine soktu, bir kutu kibrit çıkardı ve yakarak kemali nezaketle1 uzattı:
"Teşekkür ederim efendim, lütfettiniz.. " dedim.
Bu ne nezaketli zattı. Bittabi dikkatlice yüzüne, kıyafeti ne baktım: adi çehreli, bayağı elli, tıknaz, kıranta. bir adam dı. Acaba tüccar, sarraf, yoksa çarşıda kuyumcu veya köyler den birinde eczacı mı idi. Öyle bir şey ... Sigaramı yakmak suretiyle gösterdiği nezakete, ben de hemen sohbete girişmek suretiyle mukabele ettim:
"Galiba, Büyükada'y a gidiyorsunuz?" dedim.
Sayfa 186Kitabı okudu
Hülasa insanlar daima olduklarından şikayetçi, olamayacaklarına hırslı, bir eza, bir üzüntü ile ömür sürerler; hiddetli ve kindar, gözü başka yerde, mütehassir ölürler.
Sayfa 106Kitabı okudu
Halbuki en sevdiğiniz arkadaş; mektep hayatı onunla konuşmadan, onunla dertleşip baş başa, kol kola yaşamadan adeta işkence... İçinizi bir hüzündür kaplar, ders ve teneffüs saatleri uzadıkça uzar; bir üzüntü, bir azap ki değme gitsin!
Sayfa 75Kitabı okudu
Dargınlık mı? Hiç sevmem, zira kendisi ne kadar kolau olursa tashihi (düzeltme), barışıklığı o derece güç olur... Hem dargınlık insanların bütün ömrünü dolduran bir çile, bir ezadır.
Sayfa 65Kitabı okudu
Hiç unutmam, en hoş hatıralarımdan biridir: İcabı hal, bir defa , buğdayımı eşeğe yükleterek kendi elimle iki sa at ötedeki değirmene götürmüş, alelusul nöbet beklemiş, öğütmüş, elenmiş ve dönmüştüm.
Sabah alacası içinde ve gurbet ilinde, merkebini önüne ka tarak bir İstanbul çocuğunun değirmene gidişi hoş, hazin.
Sayfa 196Kitabı okudu