Alfred Hitchcock
KolektifAlfred Hitchcock Sözleri ve Alıntıları
Alfred Hitchcock sözleri ve alıntılarını, Alfred Hitchcock kitap alıntılarını, Alfred Hitchcock en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Keşke anıları da parfüm gibi şişeleyebilen bir şey icat edebilselerdi. Hem kaybolmaz hem de bayatlamazlardı. Ne zaman istersem, şişenin kapağını açıp anıları baştan yaşayabilirdim o zaman.
“Bir keresinde “Mutluluk tanımınız nedir?” diye sormuşlardı. “Duru bir ufuk,” demiştim.”
Sayfa 88
Ölüm Korkusu’nda Kim Novak’la başka problemler de yaşadınız değil mi?
Evet, Kim’in kafası kendi fikirleriyle dolu olduğundan ondan istediğimi almam çok zordu. Fakat sonuçtan memnun olduğum sürece... Rol aslında Lekeli Adam’da çalıştığım Vera Miles’ındı. Kostümleri hazırlanmış, değişik saç renkleri denenmiş ve birinde karar kılınmıştı. Çekimlere hazırdık; ancak Vera ele geçirdiği hayatının fırsatının tadını çıkarmak yerine hamile kaldı! Bu filmle bir star olacaktı ama o, Tarzan’ı oynayan kocası Gordon Scott’a karşı koyamadı.
Sayfa 146Kitabı okudu
Hitchcock’un film çekme teorisi basit: Konuyu önemsemiyorum, oyunculuğu önemsemiyorum; fakat filmi ‘film’ yapan unsurları umursuyorum... İzleyiciye çığlık attıran bütün teknik kullanımları önemsiyorum.” Suçla özdeşim kurması konusundaysa, “Genellikle cinayet mahalinde en ilginç sonucun amatörlerden çıktığını düşünüyorum. İşini groteks bir anlayışla mayalayıp serinkanlılıkla ve zevke yapan insanlar var. Aydın insanların yarattığı nazik, iyi bir kargaşa hâli hâkim ve ben bunu seviyorum,” diyor.
Sayfa 191Kitabı okudu
Hiç daha önce kullandığınız bir yöntemi tekrar kullandığınız oldu mu?
Bir örnek verebilir misiniz?
Rebecca’da Joan Fontaine’in patronu sigarasını krem kutusunun içinde söndürüyor. Kelepçeli Âşık’taysa Jessie Royce Landis yumurtada.
Tekrarın farkındayım. İkinci örnek yumurtaya karşı olan mutlak nefretimi gösteriyor.
Sayfa 171Kitabı okudu
Çalıştığınız aktristleri kimsenin keşfedemeyeceği şekilde keşfediyorsunuz. Eva Marie Saint başka hiçbir filmde Gizli Teşkilat’taki gibi pırıl pırıl, çekici ve baştan çıkarıcı görünmedi.
Her saç teliyle ilgilendim. İki gardrop dolusu kostüm dikildi onun için; ancak deneme çekimlerini izlediğimde kostümlerin onu kimsesiz gibi gösterdiğini fark ettim. On The Waterfront (Rıhtımlar Üzerinde, 1954) filminde de ayrı kostüm tasarımcısıyla çalışmış. James Mason’ın filmde oynadığı karakter gibi davranmayı bıraktm ve Eva’yla New York’taki Bergdorf Goodman mağazasına gittim. Giydikleriyle bir model gibi önümde yürüdü; ben de seçtim.
Sayfa 210Kitabı okudu
“Neden sinemaya gidip başkalarının filmlerini seyretmiyorsun? diye sordum.
“Birçok sebepten... Öncelikle benim kendi yöntemlerim var. Ne zaman başka birinin filmini seyretsem kendi yöntemimin yerine onun yöntemini denemek gibi bir yanılsamaya düşebileceğimi düşünüyorum. Onların çok mantıklı görünüyor; ancak uyguladığımda başarısız oluyorum. Belki iyi yöntemler ama bana göre değiller. İkinci sebep ise farkında olmadan onların fikirlerini kopyalama ihtimalim. Bir fikir, bir ışık efekti, diğer bazı yönetmenlerin bir şeyi yapma konusundaki yöntemlerinin beni cezbetme ihtimali ve bunları benim şuursuzca bir sonraki filmimde kullanabilme ihtimalim. Bunlar benim filmimde çok saçma dururlar, çünkü benim özelliklerim değiller. Bunu başka insanların filmlerine bırakıyorum.
Sayfa 13Kitabı okudu
Sıradan seyirci açısından dramatik etki başka nerede? Unutmamalısınız ki, Bisiklet Hırsızları İtalyan seyircisinin ilgisini çekmeyi başaramamıştı. Bu filmi örnek vermeniz komik oldu. Bisiklet Hırsızları’nın çekildiği dönemde Kaliforniya’nın kuzeyinde bir evimiz vardı ve yanımızda bir kelime bile İngilizce konuşamayan İtalyan bir anne ve kız çalışıyordu. Bir gün eşim ve ben ikisini San Francisco’ya götürdük. Eşim kıza bir şeyler almak istiyordu. Ben de Bayan Chiesa’yla tek başıma kalınca onu sinemaya, Bisiklet Hırsızları’nı seyretmeye götürdüm. Bir İtalyan filmi olduğundan ilgisini çeker diye düşünmüştüm. Salonda sadece yirmi kişi vardı. Film boyunca sadece bir kere, baba oğlunu tokatlayınca iç çekti. Film bitip dışarı çıktığımızda filmi beğenip beğenmediğini sordum. “Güzel, ama neden bir bisiklet ödünç almadı ki? dedi. Tabii bendeki her şeyi yıktı. Ben de, “Bayan Chiesa, nasıl filmlerden hoşlanırsınız?” diye sordum. “Ahh, Betty Grable müziklerini severim,” diye cevap verdi.
Sayfa 160Kitabı okudu
Bir film için yıllar önce kafamda hayali bir cast oluşturmuştum. Bütün isimler teknik terimlerden oluşuyordu. Bunu hiç duydunuz mu? Başrol oynayan kadının adı Dolly Plan’dı. Başrol erkeğinse Ward Robe (Kostüm). Kötü adam Mike Shadow (Mikrofon Gölge), Alman casus Herr Dresser (Bay Giydiren), kadın karakter Mae Kopp, kameraman Otto Fokus, küçük bayan oyuncumuz Faye Doubt (Faye Şüphe), balerinimiz Pan Over. Yönetmenin adı Manny Takes (Birçok Tekrar), kurgucumuzun adı Edi Tör. Sanat yönetmenimizin adı Sanat Yönetmeni, ışık şefimizin adı da Xavier Ares,dı (Xavier Ark).
Sayfa 100Kitabı okudu
Film çekmeyi eğlenceli kılan en önemli ânlarınızı hangi filminizde yaşadığınızı düşünüyorsunuz?
Arka Pencere bunu yaşadığım en önemli filmimdi diyebilirim. Kız katilin odasındadır ve yan pencerede de katili görürüz. Katil koridordan geçerek kızın bulunduğu odaya gelir. Bu seyiriciyi sıkılmaktan kurtarıyor. Daha önceden edinilen bilgilere dayanan bir duygusal gerilim söz konusu. Sapık’taki duygusal gerilimse evin etrafından bıçaklı bir kadının olduğunu bilmemizdi. Bu eve giren birine belki saldırılabilinirdi. Tabii bu sadece bir evham ama ilk cinayet olmasaydı bu hissi yakalayamazdınız.
Sayfa 204Kitabı okudu