Kasaba halkından çok sıkılan, herkesi aptal kültürsüz cahil bulan doktor hasta diyalogu. (İlber Ortaylı, Michael Jackson lisanı: Cahil)
Son dönemlerde moda olan, güncellik kazanan Stoa felsesine değişik bir eleştiri getirmiş o günlerde Çehov.
Kitap konusu itibarıyla karamsar, trajik bir kitap. Ama sonuçta bir üstat yazmış.
Not: Beni Türk hekimlerine emanet ediniz
#alıntılar
"Evinin hemen yanındaki hastane binasında insanlar acı çekiyor ve pislik içinde kıvranıyorlardı. Belki biri böceklerle uğraşmaktan uyuyamıyordu, bir başkası yılancık hastalığı kapmıştı ya da bandajı çok sıktığı için bağırıyordu, belkide hemşireler hastalarla birlikte kağıt oynayıp votka içiyorlardı. Yıllık resmi raporlara göre oniki bin insan kandırılmıştı. Hastane yirmi yıl önce olduğu gibi bugun de hırsızlık, pislik, dedikodu ve şarlatanlık yuvasıydı. İçindekilerin sağlığını ciddi derecede tehdit eden, ahlaka aykırı bir kurum. Altıncı koğuşun demir parmaklıkları ardında Nikita'nın (hasta bakıcı) hastaları bayıltana kadar dövdüğünü ve Moyseyka'nın(hasta) hergün dışarı çıkıp sadaka istediğini biliyordu"
"Zarar verici bir hastanede çalışıyorum ve maaşımı insanları kandırarak kazanıyorum. Dürüst değilim ama düşününce, tek başına ben de bir hiçim, yalnızca kaçınılmaz toplumsal kötülüğün bir parçasıyım. Bütün yerel yetkililer zararlı ve maaşlarını hiçbir şey yapmadan kazanıyorlar.. Yani sahtekarlığım için suçlanması gereken ben değilim, asıl sorumlu yaşadığımız bu zamanlar. "
