1924 yılında ölen Kafka vasiyetinde henüz yayınlanmamış tüm eserlerinin eksiksiz hatta okunmadan öylece yakılmasını istemiş. Mirasını bıraktığı arkadaşı onu çok şükür ki dinlememiş ve dünya mirasına Dava, Şato, Amerika gibi eserler kazandırmış. Şimdiye kadar okuduğum Kafka’nın diğer eserlerinden oldukça farklı. Akıcı, kendiliğinden kayıp gidercesine... Romanda Kapitalist düzene giriş dersi niteliğinde öğeler var ancak yarım kaldığından mıdır, sonunun başkası tarafından toparlandığından mıdır, nedir bilemedim özellikle son bölümü beni hayal kırıklığına uğrattı. Tam ana karakterin çaresizliğini, sıkışmışlığını yaşarken, kendini nasıl kurtaracağının merakını içimde büyütmeye başlamışken bir anda, nasıl olduğunu da tam da anlamadan (çünkü yer verilmemiş), çok başka bir yerde çok başka bir şekilde bitti.