Mücadelenin,
İsyanın
ve Başkaldırının kitabı!
Kitapta, ahlak kurallarını belirleyen din ve kanunlara isyan edilmiş, başkaldırılmıştır çünkü din kurallarını uygulayan din adamlarına ve kanunları uygulayan yargıçlara güvenilmemektedir. Bu iki grubun da sadece güçlü olanları koruduğu açıklanmıştır. İnsanların, cehennem ya da korku cezasından değil, gerçekten insan oldukları için ahlaklı olması gerektiği savunulmuştur.
Kitapta; iyi-kötü, bencillik-özgecilik, bilinç-bilinçdışılık gibi zıt kavramlar ahlaki kaideler açısından ele alınmıştır.
Bireyin, toplumsal bir varlık olduğunu kabul eden yazar eşitlik düşüncesinin tüm insanlara uygulanması gerektiğini savunmaktadır. Insan topluluklarını anlatmadan önce, hayvanların birlikte, iş birliği ve uyum içerisinde çalıştığına değinen yazar, insanların da ancak bu şekilde birlik olarak, uyum içinde çalışarak layık oldukları yaşama erişebileceklerini düşünmektedir.
Kitabın her cümlesine katılmamış olsam da farklı bakış açısı ile içgörü kazandırması acısından önemli bir boşluğu doldurduğunu söylemek istiyorum.
(Nedendir bilmiyorum ama kitabı okuduktan sonra, dilimde Nâzım Hikmet'in "Elleriniz ve Yalana Dair" şiirinim mısraları istemsiz biçimde dökülmeye başladı..)
385.jpg)
