Anna Karenina - 2. Cilt Sözleri ve Alıntıları
Anna Karenina - 2. Cilt sözleri ve alıntılarını, Anna Karenina - 2. Cilt kitap alıntılarını, Anna Karenina - 2. Cilt en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Insanlardan kurtulmanın tek yolunun onlardan saklamak olduğunu biliyordu.
Sayfa 109 - 2.ciltKitabı okudu
“Işığı kaybetmemek için gözleri kapatmamak yeter.”
Sayfa 434 - AlfaKitabı okudu
Ben bağışlanmaz şekilde mutluyum. Benim başıma rüya gibi büyülü bir şey geldi, korkunç, yakıcı bir şey yaparsın ve birdenbire uyanır ve bütün bu korkuların geçtiğini hissedersin. Ben uyandım. Acı dolu, korkunç bir şey yaşadım ve şimdi çoktandır, özellikle buraya geldiğimizden beri, çok mutluyum.
Sayfa 261Kitabı okudu
"Yüreği parça parçadır diye, sadece bu yüzden onca acımasızca davranacaklarını biliyordu."
Sayfa 94 - İskele
"İnsan, oturuş biçimini değiştirmesine hiçbir şeyin engel olmayacağını bildiği sürece, bağdaş kurup birkaç saat öylece oturabilir;ama bacaklarını altında toplamış durumda oturmak zorunda olduğunu biliyorsa bacak kasları sızlamaya başlar."
Sayfa 121
“Eğer iyiliğin sebebi olursa, artık iyilik olmaz; eğer sonucu varsa, ödül varsa, yine iyilik olmaz. Demek ki, iyilik sebep sonuç zincirinin dışında.”
Sayfa 522 - AlfaKitabı okudu
"Bu yüzden, kalbi parçalandığı için, ona karşı acımasız olacaklarını biliyordu. İnsanların onu tıpkı köpeklerin perişan olmuş, acıdan sızlanan köpeği boğması gibi mahvedeceklerini hissediyordu. İnsanlardan kurtulmanın tek yolunun yaralarını onlardan saklamak olduğunu biliyordu ve bilinçsizce iki gün bunu yapmaya çalışmıştı ama artık kendisini bu eşitsiz savaşı sürdürecek güçte görmüyordu."
Sayfa 109 - ALFA Yayınları
"Eğer iyiliğin sebebi olursa, artık iyilik olmaz; eğer sonucu varsa, ödül varsa, yine iyilik olmaz. Demek ki, iyilik sebep sonuç zincirinin dışında.”
"Ve bunu ben de biliyorum, hepimiz de biliyoruz."
"Ben mucizeyi aradım, beni inandıracak mucize göremediğime üzüldüm. Ama işte bu mucize, olası tek şey sürekli var olan, beni dört bir yandan çevreleyen… ve ben onu fark etmedim!"
Sayfa 522Kitabı okudu
"Hem ben hem milyonlarca insan, bundan bir asır önce yaşamış ve şimdi yaşayan köylüler, ruh dilencileri ve bilgeler, düşünen ve bunu yazan kişiler, açık olmayan dilleriyle aynı şeyi söyleyenler – biz hepimiz bu tek şeyde mutabıkız: Ne için yaşamalı ve ne iyidir. Ben bütün insanlarla sadece tek bir kesin, şüphesiz - ve açık bilgiye sahibim ve bu bilgi akılla açıklanamaz - o aklın dışında ve hiçbir sebebi yok ve hiçbir sonucu olamaz."
Sayfa 522 - ALFA Yayınları
"Ama Enok ölmemişti, demek ki herkes ölmüyordu. “Peki neden herkes Tanrı'ya aynı şekilde ibadet edip de göğe hayattayken alınamıyor" diye düşünüyordu Seryoja. Kötüler - yani, Seryoja'nın sevmedikleri - onlar ölebilirdi, ama iyilerin hepsi Enok gibi olabilirdi."
Sayfa 138 - ALFA
"Tanrım, yardım et! Yardım et, yardım et!" dedi birdenbire dudaklarından dökülen sözlerle. Ve o, inançsız adam, bu sözleri sadece dudaklarıyla tekrarlamıyordu. Şimdi, o anda, biliyordu ki sadece bütün kuşkuları değil, kendisinde tanıdığı o akılla inanmanın olanaksızlığı da Tanrı'ya seslenmesine hiç engel olmuyordu. Bütün bunlar şimdi, toz gibi uçuşuyordu ruhunda. Kendisini, kendi ruhunu ve kendi sevgisini kollarında hissettiği kişiye değilse, kime yönelecekti o sırada ?
Sayfa 397 - ALFA Yayınları
"Aile hayatında bir işe kalkışmak için eşler arasında ya tam bir kopuş ya da sevgi birliği olmalıdır. Eşlerin ilişkisi belirsiz olduğunda herhangi bir karara varılamaz. Birçok ailede ne tam bir kopuş ne de birlik olduğu için, bireyler ikinci bir eşe ayrılmış olsa dahi yıllarca eski yerlerinde kalır."
Sayfa 440 - ALFA Yayınları
"Evet, ve tekrarlıyorum, her şeyi benim için feda ettiğinden bana sitem eden biri," dedi eski tartışmalarındaki sözleri hatırlayarak, "onursuz bir insandan da kötüdür – kalpsiz bir insandır o."
ALFA Yayınları
"Evet, nerede kalmıştım? Hayatın acı verici bir azap olmayacağı bir durum hayal edemediğim, hepimizin acı çekmek için yaratıldığımız, hepimizin bunu bildiği ve kendimizi kandırmak için araçlar uydurmaya çalıştığımız fikrinde. Ama gerçeği görünce, ne yapmalı?" "Akıl insana onu rahatsız eden şeyden kurtulması için verilmiştir" dedi kadın Fransızca, belli ki cümlesinden ve peltek konuşmasından hoşlanıyordu. Bu sözler sanki Anna’nın düşüncesine yanit verir gibiydi. "Evet, çok huzursuz ediyor beni, akıl da kurtulmak için verilmiş; öyle olmalı, kurtulmak için olmalı. Neden söndürmesin insan mumu, bütün bunlara bakmak iğrençken daha fazla bakmamak için? Ama nasil? Neden bu kondüktör trende koşuyor, ne için bağırıyor bu genç insanlar aynı vagonda? Neden konuşuyorlar, gülüyorlar? Bu yanlış, sahte, her şey yalan, her rast şey kötülük!.."
ALFA
"Peki, inanmıyorsun benim böyle huylarım olmadığına, bana ayıp geldiğine. Nasıl olacak? Yabancı biri gelmiş, oturmuş, işsiz güçsüz durmuş, onunla uğraşmışlar, rahatsız olmuşlar, sonra gitmiş." Kiti güldü. "Ama sen bekârken ziyaretlere gidiyordun" dedi, "Gidiyordum, ama hep ayıp geliyordu, şimdi öyle uzaklaştım ki, Tanrı aşkına, bu ziyareti yapmak yerine iki gün yemek yememeyi yeğlerim. O kadar ayıp geliyor! Bana hep onlar gücenecekler, işsiz güçsüz ne diye geldin diyecekler gibi geliyor."
Sayfa 346 - ALFA Yayınları