Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar
Polat ÖzlüoğluAnnem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar Reviews
You can find Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar reviews, Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar book reviews, Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar ratings on 1000Kitap.Score
8.2Out of 10
152 syf.
9/10 puan verdi
Öyle güzel öyküler okudum ki hangisi daha çok aklında yer edindi, kalbine dokundu deseniz cevap veremem. Daha ilk hikâye ile vuruculuğunu belli eden, yolu acıdan geçmiş, kaybı derinliklerinde yaşamış olan kişilerin hikâyelerine konuk olacağımızı anlayabiliyoruz.
Kitap ilk olarak tabii ki adı ile dikkatimi çekti, kapak tasarımının güzelliğine vuruldum. İlk görüşteki iyi izlenimden sonra öyküleri okumaya başlayınca yazarın dili, anlattıkları, öykülerin kurgulanışındaki ustalık ve her şeyden öte bu kadar bizden oluşları, toplumumuzun çok güzel analiz edilip yazılmış oluşuyla beni mest etti.
Öykülerin temasından bahsedecek olursam ölüm üzerine yazılmış öyküler diyebilirim. Her öyküde bir kaybın ardındaki bazen hüzün, bazen eksiklik, bazen kızgınlık, bazen yarım bırakılmışlık ele alınmış. Duygulara oldukça dokunan bir metin olduğu için özellikle duygusal zamanlarınızda okursanız gözlerinizin dolmasına engel olamayabilirsiniz.
Polat Özlüoğlu’nun son öykü kitabı Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar yazarın kalemine hayranlığım konusunda yine beni yanıltmadı, bir diğer öykü kitabı Peri Kızı Af Buyrun gibi yine tepetaklak etti. Yazarın kalemi karakterlerine tepeden bakmıyor, karakterin kendisi oluyor. Bazen küçük bir kız çocuğuna dönüşüyor, bazen yaşlı ve kırık dökük bir babaya. Mutlu eden, gülücükler saçtıran hikâyeler değil bunlar, yaşamın içinden tüm gerçekliğiyle dimdik karşımıza dikilen ve kafamızı çevirsek de bir parçası bizimle gelen, derinlerimize işleyen hikâyeler.
Baba figürünün ön planda olduğu, aile içi ilişkilerin çeşitli metaforlarla anlatıldığı duygu yüklü ve sarsıcı on bir öykü. İlk öykü Unutmanın Huzursuz Bahçesi benim de çok sevdiğim değerli yazar Latife Tekin’e ithaf edilmiş. Bir babanın evlat sevgisi ve acısını daha sindiremeden Kılçık Babam öyküsüyle baba kavramının küçük bir kız çocuğunun hayatındaki belirleyiciliğini okuyoruz. Baba bazen uzak ve mesafeli ama ailedeki yeri yan yana sıralanmış domino taşlarından biri gibi, baba yıkılırsa diğer taşların ayakta durması pek mümkün olmuyor. Edebi dili ve üslubunu çok sevdiğim yazarın öykülerini muhakkak okuyun.
“Yalnızlık korkutucu bir şeymiş baba. Ben oraya girdikten sonra öğrendim. İnsan bir tuhaf oluyor birdenbire yalnız kalınca.”
“Unutmadık. Ölemedik de. Havada asılı kaldık…”
“Elini kaldırdın çünkü, sallayamadın. Havada asılı kaldı elin. O an her şey havada asılı kaldı sanki. Sen bir daha gelmedin. Haberlerin de gelmedi hiç. Sanki kuş olup uçtun uzaklara, çok uzaklara.”
Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar, Polat Özlüoğlu'nun dördüncü öykü kitabı.İlk kitabı Günlerden Kırmızı dışındaki tüm öykü kitaplarını okudum.
Peri Kızı Af Buyurun sonrası, Polat Özlüoğlu'nun önceki kitabı olan Hevesi Kirpiğinde'ye göre, daha zengin bir kullandığından bahsetmişim.Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar ile de artık Polat Özlüoğlu öykücülüğünden bahsedilebileceğini düşünüyorum.
Polat Özlüoğlu'nun bu kitabı da diğer kitaplarındaki gibi duygusal yoğunluğu fazla olan, insanı sarsan öykülerden oluşuyor.Neredeyse tüm dehşetiyle günlük hayatımıza sızan birbirinden acı, kimi zaman "nasıl olur ya!" dediğimiz, kimilerince üçüncü sayfa haberi olarak nitelendirilen pek çok insanlık dışı olayı merkezine alıyor, Özlüoğlu öykülerinde.Kendi adıma "üçüncü sayfa haberi olarak " görmüyorum gündemimize düşen tüm bu yaşam dramlarını.Toplumsal eşitsizliğin, cahilliğin, çürümüşlüğün sosyolojik incelemesi yapılabilir, yapılmalı da bu olaylardan yola çıkılarak.
Aile kavramı üzerine odaklanan öyküler; aileyi, ailedeki iktidarı, sorgulamanıza neden oluyor.
Bozuk aileler bozuk toplumların, bozuk toplumlar da bozuk ailelerin aynası sanki...
Bir nevi tavuk mu yumurtadan, yumurta mı tavuktan mevzusu...
Baba figürü hemen hemen tüm öykülerin çıkış noktası.
Kılçık Babam, Gardiyan benim için öne çıkan öyküler oldu.
İçimi acıtsa da seviyorum, Polat Özlüoğlu öykülerini ve öykücülüğünü.
Yazarın kalemi ile tanışma kitabım oldu. 11 öykünün yer aldığı kitap, bana çokça duygusal anlar yaşattı. Aile, ölüm, yas, özlem temalarının yoğun bir şekilde işlendiği öykülerin kiminde çocuğa, kiminde anneye, kiminde ise babaya karşı yoğun duygusal bağ ve akım var. Kiminde özlemle, kiminde nefret gibi olumsuz duygular ile. Ama her hikâyede muhatabına söylenememiş sözler var, yarım kalmış, yaşanmamış hayatlar, pişmanlıklar var kiminde de.
Gardiyan hikayesindeki baba, Kılçık Babam hikayesindeki Aysenaz ve Dulkuşu hikayesindeki küçük kız beni en çok etkileyen karakterler oldu.
Bookstagram sayfalarında paylaşımlarda çokça sorulur "Hangi yazarın, hangi kitabını yazmış olmayı isterdiniz?" diye. İşte bu kitapta o sorunun cevabını buldum. Yazarının o anlatım güzelliğine özendim.
Öykü seven sevmeyen tüm okurlara hayatın içinden, hatta bazen yanıbaşımızda yaşanan olayların kurgu edildiği bu kitabı okumalarını öneririm.
#kitapokufotoğrafçek
Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar
"Keşke ıskalamasaydım bizi..."
#annemkovboylarvesarhoşatlar @polatozluoglu 'nun son öykü kitabı. Eserde baskın tema #baba teması. Bu tema "her şeyin kanatabildiği ama hiçbir şeyin sağaltamadığı bir yara" olarak karşımıza çıkıyor.
" gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk
hiçbir yere gitmiyor" der ya #edipcansever