Həyat deyiləndən nə anlaya bilərdim mən, əgər ömrü boyu beləcə qorxa-qorxa yaşamışdımsa? Udub-uduzmaqdan qorxan, birtəhər başını salamat saxlamaq istəyən mən de- yiləmmi? Olan-qalan iddialarından da əlüstü vaz keçən kim- dir? Mən deyiləmmi hər xırda qovğadan yayınıb, bunun adını "özünüqoruma instinkti" qoyan? Borclu qalmaqdan qorxan, mümkün qədər hamıyla dil tapmağa çalışan, eşqi, kədəri yalnız romanlardakı sözlər kimi qavrayan mən deyiləmmi? Çəkdiyı peşmanlığı da ağrısız ötüşdürmək istəyən kimdir bəs?
-Tarix çiy soğanlı sendviçdir, ser.
-Nəyə görə?
-Ona görə ki, dalbadal təkrarlanır. Gəyirti verir. Elə bu il biz dönə-dönə bunun şahidi olmuşuq. Hər dəfə eyni əhvalatlar, eyni həngamə-istibdad və qiyam, müharibə və sülh, zənginlik və səfalət...