Ebû Nasr es-Serrâc rahmetullahi aleyh demiştir ki
"Kaybolan şeyleri bulmak için okunan dua şudur. Ey meydana gelmesinde hiç şüphe olmayan bir günde bütün halkı bir araya toplayan Allahım, kaybettiğim şey le beni buluştur"
"Kalbine sor. İyilik, nefsin huzur bulduğu ve kalbin rahatladığı şeydir. Günah ise seni rahatsız eden ve in sanlar sana fetva verse bile kalbinde şüphe ve tereddüt uyandıran şeydir" buyurdu.
Her kim de başkasının sözünü söyler veya nakleder de o sözün Kendisine ait olduğu izlenimini verirse, o kişi ilminden fayda görmemeyi ve halinde bereket bulmamayı hak etmiştir.