KAPILAR ACIK KALSN
Hiçkimse buyur etmedi beni
Bu dünyada hicbir yere
Ama açtım bütün kapıları tekmeleyerek
Bütün engelleri göğüsleyip yıkarak
Buyrun dediler o zaman incelikle
Buyur ettiler
Ve
Buyurdum
Elimden geldiğince görevimi yaptım
Gülümsedim hıçkırıklarımı boğarak
Sonunda kimsenin yorulmadığı denli yoruldum
Artk kapılar açık kalsın
Bundan sonra gireceklere
Şimdi dinlenmeye gidiyorum
Hosçakal güzel dünyam
On üçünde evlendin
On beşinde beni doğurdun
Yirmi altı yaşındayken
Yaşamadan öldün
...
Anneler artık yaşamadan ölmeyecek
Böyle gelmiş
Ama böyle gitmeyecek