Yalnızlıkla beslenen ve büyüyen keder, insanın en çok umuduna zarardır. Umuttur insanı ayakta tutan, acının ve hüznün üstesinden gelen, umuttur hayatın mihenk taşı, çaresizliğin ise gözyaşı. Umut etmek yaşamaktır....
“ Hayatları, gençlikleri, heyecanları katledilen, ömürlerine zorla el koyulan kırık kalpli kadınlar yığını oluşturmaktan başka bir şey değildi kumalık. “
“ Hayat aşkı heyecanı sunar da, vermez öyle kolay kolay. Sınar insanı, yorar, acıtır. Her vuslat bir bedel taşır, hayat bir şey almadan vermez başka şey. “
Kolaydı suçu zayıf olana yıkmak. Oysa doğuramamak da, hep kız doğurmak da Yaradan’ın lütfuydu ama hesabı sorulur mu O’nun verdiklerinin ya da veremediklerinin ?