İkbâle zevâl erse ne var, sende kemal var
Mağrur-ı kemal olma ki ardınca zeval var
Her bir kişinin talii devlette bir olmaz
Bir lokması yoktur ki yesin bunca rical var
Ahvâl-i perişanımı hiç de sorma efendim
Vallahi beğim boynuna, bu işte vebal var
Tek başıma olsam şaha gedaya kul olmam
Viran olası hanede evlad ü ıyal var
Dûr olmayı ister mi kişi öz vatanından
Ey Derdli-i biçâre bu esrarda ne hal var
Gizli severim ben seni Allah'a ayandır
Zülf-i siyehin gibi akıllar perişandır
Sen Hüsn ile Yûsuf gibi sultân-ı Mısır'sın
Kim görse beni der ki bu Yâ’kub-ı Kenandır
Aşkınla kadem bassa belâ bezmine uşşak
Me'kûl-ü ciğer paresi içtikleri kandır
Vasim bize mirim ebedi vâdeler ettin
İkrârına sâbit kadem ol ikrar imandır
Bir bağlamaya bağlanarak geçmede ömrüm
Derdliye beğim lütf ü inâyet ne zamandır