Mən ancaq bir şey istəyirəm: günün birində, nəhayət ki, xoşbəxtliyi əldə etsən, onu əlindən buraxmamağa çalış. Mənim qaçırdığım fürsətləri düşünsən kifayətdir, bir yerdə keçirə biləcəyimiz halda bir-birimizdən ayrı keçirdiyimiz zamanları düşün.
Bu cür vəziyyət olarkən insan baş verənləri anlamaqda, həqiqətən də, çətinlik çəkir. Hər şeyi daha sonra anlamağa başlayırsan: artıq telefon zəng çalmayanda, itki hissi səni tamamilə ağuşuna alanda.
– Mən sənin probleminin nə olduğunu anladım. Sən az gülürsən.
– Bu cümlənin davamını əzbər bilirəm: dünyaya bir dəfə gəlirik.
– Bax bu da böyük yalanlardan biridir. Həqiqət budur ki, sadəcə bir dəfə ölürsən, amma hər gün yaşayırsan.
Yaxınlarımızın başına gələn bədbəxtliklər bizə həyatımızın o qədər də bərbad olmadığını, şəxsi həyatlarındakı könül məsələləri isə subaylığın bir çox üstünlüklərinin olduğunu xatırladır.