"İnsan şəxsiyyəti necə də kövrək imiş,– Mark çarpayının qırağında oturub onun süst əlini əlinə alanda, özlüyündə fikirləşdi.– Şüşə kimi kövrək". Bir xəstəlik, ya da bircə xatirə bəs edir ki, insanı bənzərsiz edən şeyi sındırıb, arxada yalnız içi boş gövdə buraxsın.