Kitap, âlem-i İslam'ı birliğe kardeşliğe davet etmek üzere kaleme alınmış, çok mühim bir eserdi.
Müslümanların en önemli vasfının "kardeşlik" olduğu üzerinde duruyor; tevhid bayrağı altında toplanmaya muhtaç ve mecbur olduklarını anlatıyor, müslümanların en mümeyyiz vasfının, onları diğer din, kavim, millet ve dernek mensuplarından ayıran en birinci özelliğin, aralarında ki "kardeşlik bağı" olduğunu ısrarla belirterek, onları birlik ve beraberliğe, birbirlerini sevmeye çağırıyordu.
Müslümanların bu vasfının, Kur'an-ı Kerim'de, Hucurat suresinde, "Inneme'l mü'minûne ihvetun" ayetiyle ilan edildiğini söyleyerek; buradaki "innemel" kelimesinin, müslümanlar arasındaki "kardeşlik" bağının, ne kadar önemli, özel ve farklı olduğuna işaret ettiğine dikkati çekiyordu.
Çünkü bu kelime "kardeşliği, "ancak, sırf, yegâne" olarak vasıflandırmakta idi.
