Asiye
Reyhan GüneşSözler ve Alıntılar
İçini rahatlattığı için artık ağlamayı da seviyordu..
Ve güldüğü zaman bile yüzünde hep aynı hüzünün, aynı dertlerin izleri vardı..
Fakat kendinden de gizlediği bir umudu olmasını dilemişti oysa°°
İslamiyetten önce Arabistanda ki zulüm;((
- Kız kardeşin nerde?
- O, öldü.
- Hastamıydı?
- Hayır babam onu gömdü..!
"Hüzün" diyordu içinden ; ne zamana kadar bize yoldaş olacaksın...
Gökyüzündeki tek kuşa takıldı gözleri."uçmak ne güzel" diye düşündü..