"Sen mi büyüksün ben mi büyüğüm diye artistlik yapmayacağım sana güzel İstanbul'um. Koskoca evrende zaten ikimiz de küçüğüz. Bu yüzden gel seninle barışalım ve daha mutlu olmak için çabalayalım."
Bazen hayatın insanlara minik şakalar yaptığını düşünüyorum. Unutmaya çalıştığınız şeyleri, sürpriz şekilde önünüze getirmesi de bu şakaların en komik olmayanı...
Sevilmemenin insana verdiği bir rahatlık var. Biri seni sevdiğinde bu sevgiyi kaybetmemek için çabalar, bazen olmadığın biri gibi davranmak zorunda kalırsın. Oysa sevenin yoksa rol yapma gibi bir zorunluluğun yoktur.