Arkadaşına yaşamanın amacını anlatmaya çalışan can dostu;
- Seveceksin arkadaşım dedi. Önce sevgiyi seveceksin...
Kalbini kapamak yok dışarı, hiç bir şeye aldırmadan sevmeye devam edeceksin.
Çünkü; Yaşamın tek vazgeçilmezidir sevgi . Ve bir gönül insanı şöyle diyor ; " Aç açabildiğin kadar sineni; ummanlar gibi olsun! İnançla geril ve insana sevgi duy: kalmasın alâka duymadığın ve el uzatmadığın bir mahzun gönül."
Bazılarına göre, Mevla' yı sevmenin yolu Leyla'nın yanından geçiyor.
Zira hayatın rengi
Aşk ve Dua'da
Mesele; bu yokluk aleminde bulunuşun erdemini, her şeyi VAREDEN 'in maksadında aramaya kalıyor iş...
Gerçek; Yaradan'ın yaratma eylemindeki bilinme arzusunun tam önünde saklı . Buna tek kelime ile AŞK diyoruz...
Son nefesinde Mevlânâ; " Sakın benim için ağlamayın. Bu sandığınız gibi bir ayrılık değil, buluşma zamanıdır. Aşığın maşukuna kavuştuğu en mutlu andır. Bu benim düğün gecemdir!"derken, yaşam denen olgunun en doğru anlamını ortaya koyuyordu.