Ksenophon (Ksenofon), on iki kısa bölümden oluşan kitabına, amacını açıklayarak ve kendisinden önce, konuyla ilgili Atinalı Simon’un da bir eser yazdığını belirterek başlar. Yazar benzetmeler yoluyla iyi bir ata sahip olmak için, bir tayı satın almada ve üzerine binmek için onu eğitmede nelere dikkat etmek gerektiği konusunda acemi olanlara tavsiyede bulunur. Ona göre, bir binicinin bir tayı terbiye etmesinde, hayvanın bedenini, ayakları, tırnakları, kemikleri, baldırları, butları, döşü, boynu, gerdanı, çenesi, burun delikleri, beli gibi yerlerini kontrol etmesi gerekmektedir. Çünkü disiplinsiz, eğitilmemiş bir atın sadece yararsız olmadığını, çoğunlukla da bir hainin yapabileceği şeyleri yapacağını belirtir. Bir savaş atının hendekleri, duvarları ve diğer engelleri, yokuş yukarı ve yokuş aşağı arazi gibi yerleri rahatlıkla aşması, üzerinden atlaması gerektiğini yazar. Ayakları sağlam bir atın uysal, yeterince hızlı, istekli, dayanıklı ve son olarak da binicisine itaatkâr olacağını vurgulayarak, doğal olarak savaş zamanlarında atların hem değerli bir yardımcı hem de bir kurtarıcı olduklarını yazar. Atın ahırının da devamlı olarak bakımlı olması gerektiğini belirterek bir seyisin de meslek bilgisi ve düzenli şekilde atla ilgilenmesi gerektiğini vurgular. Binicinin de benzer bir terbiyeye ve düzene sahip olması gerektiğine işaret eder. Ksenophon, eserinin son bölümünde de ayrıntılarıyla savaşçı bir süvaride olması gereken donanımı ele alır.
