Atatürk Düşünüyor
Muazzez İlmiye ÇığSözler ve Alıntılar
Kimler Ezbere biliyor ?
"Ey Türk Gençliği! Birinci vazifen Türk İstiklali'ni, Türk Cumhuriyeti'ni ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.
Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegane temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir, istikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek dahili ve harici bedhahların olacaktır. Bir gün İstiklal ve Cumhuriyet'i müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye
atılmak için içinde bulunacağın vaziyetin imkan ve şeraitini düşünmeyeceksin! Bu imkan ve şerait, çok namüsait bir mahiyette tezahür
edebilir.İstiklal ve Cumhuriyet'e kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler.Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin
her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şeraitten daha elim
ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde iktidara sahip
olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler.
Hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi
emelleriyle tevhit edebilirler, millet fakr-ü zaruret içinde harap ve
bitap düşmüş olabilir.Ey Türk istikbalinin evladı! İşte bu ahval ve şerait içinde dahi
vazifen, Türk İstiklal ve Cumhuriyeti'ni kurtarmaktır. Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur."
Sayfa 189
"Bence insanları birbirine bağlayan toprak, daha doğrusu vatan,
dil ve milliyet.Aynı dinden olmak insanları birbirine bağlamıyor."
Sayfa 109
"Benim naçiz vücudum bir gün elbet toprak olacaktır.Fakat
Türkiye Cumhuriyeti sonsuza dek yaşayacaktır."
Sayfa 193
"Benim için sevgi her şeyden üstün. Saygı,sevgi ile olursa değeri var. Korkudan gelen saygının hiç önemi yok."
Sayfa 28
"Kemal Atatürk yapılması gerektiğine inandığı şeyleri korkusuzca yerine getirmekten asla vazgeçmemişti. Hastalığının şiddetlendiği anlarda ölümüne çok yakınlaşmış olsa bile, korku asla ne
yüreğine ne beynine yerleşmeyi başarmıştı. O, Türk milletine hizmet ederken öldü, ölüm bile bu büyük zaferi ondan çalmayı başaramamıştır."
Percy Loraine/İngiliz Büyükelçi
Sayfa 216
"Artık her şey bitiyor; günlerim değil, belki saatlerim sayılı. Şu
çok kısa ömrüm ne sıkıntılar, ne üzüntüler, ne didişmelerle geçti.En güvendiğim arkadaşlarım arkamdan vurmaya çalıştılar.Düşünüyorum da, onların verdiği acı bu hastalığımın verdiği acıdan hiç
de az değildi."
Sayfa 77
"Evladım birgün istediklerinizi
yapıp başarılı olduğunuzda seni namuslu ve haysiyetli kimseler
arasında görmezsem işte o zaman üzülür kahrolurum."
Sayfa 97