Atatürk daha önce de bazı rahatsızlıklar geçirmiştir. Ancak onu esas sarsan, sonunda onu ölüme kadar götürecek olan bir karaciğer rahatsızlığı olan “siroz”dur. Ama sirozun başlangıcını doktorlar 1936 yılına kadar götürürler. Çünkü halsizlik ve yorgunluk Atatürk’te o yıllarda görülmeye başlar. Hastalığın gerçek belirtileri 1937’de ortaya çıkar. Gittikçe sıklaşan burun ka¬namalarını, vücutta kaşıntılar izler. Ne var ki, bu kaşıntılar deği¬şik nedenlere bağlanır, hatta 1937 sonbaharında karıncaların bastığı Çankaya Köşkü’nde yoğun bir karınca savaşı bile yapılır. Doktorlar, Atatürk’teki belirtileri görmelerine rağmen doğru teşhis koyamazlar ve hastalığın ilerlemesine neden olurlar.11 Kasım 1923’te Çan¬kaya’da öğle yemeğinden sonra göğsünde ve sol kolunda ağrı his¬seden Gazi’yi ve eşi Latife Hanım’ı orada tesadüfen bulunan Dr. Refik Saydam tedavi etmiş ve Atatürk’ün krizi atlatmasını sağlamıştı.
Cumhurbaşkanı iki gün sonra, 13 Kasım 1923’te bir kriz daha geçirince, Prof. Dr. Neşet Ömer, Ankara’ya çağrılmış ve Atatürk ile Latife Hanım’ı tedavi etmiştir. İstanbul Üniversitesi’nden Prof. Dr. Neşet Ömer (İrdelp) rahatsızlığın çok çalışmaktan, yorgunluktan kaynaklandığını, alkolü, tütünü, kahveyi azaltması, dinlenmesi gerektiğini, bu dinlenmenin Akdeniz sahillerinde yerine getirilmesinin iyi olacağını ifade etmişti.
28 Mart 1938’de, Ankara’ya gelen Dr. Fissenger, Atatürk’ü muayene eden ve karın kısmında az miktarda da olsa su toplandığını belirtti. Dr. Asım Aral ve Neşet Ömer beylere durumu açıkladı ve hastanın istirahat etmesini önerdi. Dr. Asım ifadesine göre Türk doktorları, Atatürk’ten çekindikleri için her şeyi olduğu gibi Atatürk’e söyleyemiyorlardı.
30 Mart 1938’de, Atatürk’ün sıhhatinin endişe verici olmadığı ve bir buçuk ay istirahat edeceği açıklandı. 8 Haziran 1938’de, Prof. Dr. Fissenger tekrar Türkiye’ye gelip, İstanbul’da Savarona Yatı’nda Atatürk’ü muayene etti ve 10 Haziran 1938’de gerekli direktifleri verdikten sonra ayrıldı.
Atatürk bu rahatsızlığı arasında Hatay sorunu ile çok ilgilenir. Hatta 19 Mayıs 1938’de hasta hasta Mer¬sin’e, İskenderun’a gider. Adana’da güneş altında Türk ordusu¬nun geçit törenini izler. Atatürk, Mersin dönüşü Ankara’ya uğrar. Ankara’da fazla kalmaz, 27 Mayıs günü İstanbul’a gider.
16 Temmuzda Profesör Dr. Fissenger üçüncü kez İstanbul’a gelerek, gene Savarona’da Atatürk’ü muayene etti ve ateşi 36,5’e düşürdü. 31 Temmuzda Viyana’dan Prof. Dr. Eppinger ve 1 Ağus¬tosta Prof. Dr. Bergman’ın Dolmabahçe’de Atatürk’ü muayene et¬mişlerdir. 5 Ağustosta, Atatürk’e bir konsültasyon yapıldı ve profesörler, 6 Ağustosta İstanbul’dan ayrıldılar.
6 Eylülde Dr. Fissenger dördüncü kez İstanbul’a geldi ve Operatör Dr. Mim Kemal Öke, Atatürk’e cerrahi bir müdahalede bulundu.
Dr. Reşat Belger’in ifade ettiği üzere, Atatürk’ün hafızasında bir zayıflama olmamıştır. Oysa bunun tersini ortaya atanlar vardı. Ancak, durumu iyi değildi ve Fissenger de durumu iyi görmüyordu. Eylül sonlarına doğru Atatürk’te kımıldayacak hâl kalmamıştı. Hâl¬sizliğinden sigarayı parmaklarının arasında tutamıyordu. Atatürk, ilk kez ağır komaya, 16 Ekim l938’de girdi.
