Üzülme ve kendine acıma zamanı sona ermişti. On bir yaşındayken saraya gelen ve hayatını kütüphanede geçiren kız ölmüştü; kendisine, hep onu korumaya yemin ettikleri söylenen Senatörler tarafından öldürülmüştü. Şu an eyerde oturan kadının kalbi siyah çelikten yapılmıştı. Başka hiçbir amacı olmasa da dünyaya karşı çıkmak için hayatta kalmalıydı.