HAYATIM VE HAYATIMA OLAN SEVGİM ADINA YEMİN EDERİM Kİ, HİÇBİR ZAMAN BİR BAŞKA İNSAN İÇİN YAŞAMAYACAĞIM VE BAŞKA BİR İNSANDAN BENİM İÇİN YAŞAMASINI İSTEMEYECEĞİM.
İnsanların anlaşması zordur der dururlar. Ne kadar kolay olduğuna şaşarsın...yeter ki tarafların ikisi de, kimsenin başkası için yaşamayacağını, tüm alışverişin mantık çerçevesinde yapılacağını kabul etmiş olsun.
Aranızda insanlık sevincinden nefret edenler varsa, insan hayatını kronik bu acı ve başarısızlık olarak görmek isteyen, insanların mutlu oldukları için özür dilemesi gerektiğine inaanan, ya da başarıları, yetenekleri, servetleri için özür dilemeleri gerektiğine inananlar varsa, onlara şunu söylemek istiyorum: Onu istedim, elde ettim, mutlu oldum, neşeyi, katıksız ve suçsuz sevinci tanım...Sizin itiraf edildiğini duymaktan korktuğunuz sevinci, ancak elde edenlerden nefret etmekle tanıdığınız sevinci yaşadım. Evet. benden nefret edin, çünkü ben vardım o noktaya.