Okyanusun ötelerinde annem, elimi uzatsam tutamayacağım yerde değil. Üstelik bana hızla kendine benzeme ödevini yükledi giderken, aynada görüyorum. Sebebini bilmediğim bir aceleyle yetiştirmeye çalışıyorum üzerime düşen ödevi. Yüz çizgilerime yerleşiyor, bedenimi esir alıyor annem ve bir kafesten kurtulma hırsı uyandırıyor içimde.(...) Kalbim ince ince sızlıyor, hasrete benzer bir duygu yüzünden:biri beni buralarda tutacak kadar çok sevmeli.