Kitabın tarihi, muhtemelen insanlığın da tarihiyle eşit… İnsanlık, ilk günden itibaren yazılı bir nesneye ihtiyaç duydu. İlk yazılı nesneleri kitap olarak adlandıramasak da, yazılı nesneler sürekli olarak insanlığın gündeminde yer aldı. Orta Çağ’da kağıt daha olmadığı için kitap, terbiye edilmiş hayvan derileri üzerine veyahut Mısırlılarda görüldüğü gibi papirüs üzerine elle yazmak yoluyla kölelere yaptırılırdı. Bu şekilde kitap yazmak uzun bir vakit aldığı için, ücreti oldukça yüksekti. Ancak zenginler faydalanıyordu. Avrupa’da 15. asra kadar bu şekilde devam etti. Vakit içinde halkın kitaplardan istifade etme istediği arttı. Kitabın bugünkü düzeyine erişmesi ancak, matbaanın buluşuyla başladı. 10. yy.’da tahta üzerine oyulmuş resim ve yazıları ipek üzerine basarak çoğaltma tekniğini ilk bulanlar, Çinliler oldu. 1161 senesinde Pekin’de Çin Pao isminde ipek üzerine yazılan bir gazete yayınlamaya başladılar. Giderek Koreliler, Avrupalılar baskı tekniğini öğrendiler.
Almanya’nın Maintz şehrinde dökmecilik yapan Gutenberg, 1436 senesinde pratik bir baskı makinesi keşfetti. Bu matbaa makinesi ile dünyada öncelikle bir şiir kitabı, bir takvim ve Latince bir dilbilgisi kitabı basılarak, çağdaş yayın hayatına başlandı. Eskiler büyük, olayları gelecek nesillere bırakmak için büyük emeklerle abideler yaparlardı. Kitabın buluşundan önce insanların öğretmek için anlatmadan başka yolları yoktu. Mısırlılar hiyeroglif yazılarıyla kimi bilgileri kendilerinden sonrakilere bırakabildiler. Deri üzerine yazılan yazılar taş üzerine kazılan yazılardan daha kullanışlı oluyordu. Ortaçağda kitaplar elle yazılarak çoğaltılırdı, Bu arada ciltçilik de gelişmişti. Baskı makinelerinin, harf kalıplarının buluş edilmesi kitapçılığa büyük yenilikler getirdi. Ayraç ekibi olarak Kitabın tarihine yöneldik. İlber Ortaylı ile kitabın tarihini konuştuk. İyi okumalar dileriz.
