Yaşadığı zamana göre lüzumundan fazla akıl sahibi bir adamdır R. Garaudy. Bu yüzden de tıpkı sürekli biçimde söylediği gibi, ömrü boyunca yalnız yürümüştür. Zira sözü ve duruşu gözümüzün önündeyken aklının lüzumundan fazla oluşu gibi tecessüsü de lüzumundan fazla bir insan olarak yaşamıştır hep. Yoğun ve kapsamlı bilgisinin onu getirdiği karakter ve vicdan sahibi rikkatinden olacak en ince detaya kadar bütünüyle haklı bir eleştirisi üzerinde durmuştur.
Yaşayanlara çağrı ‘da söylediği şu unutulmaz sözler büyük ölçüde de onun bu duruşunun dayandığı temel dinamiği, hızını aldığı kerteriz noktasını açık etmek bakımından hayli düşündürücüdür:
‘’...Ben "insan ölmüştür" diyenlerden değilim. Asıl insan henüz mevcut değil. İster misiniz, onu var kılmaya çalışalım. Var olmaya çalışalım. Yani sebep-sonuç zincirinde bir halka olmamaya, aksine daha sağlam güçlerin daha açık bir gaye ile her an ortaya çıktığı doğuş halindeki insanlar olmaya çalışalım. Yoksulluğu doğuran bir zenginlik ekonomisine karşı, kısır bir politikaya, özü gitmiş bir dinden oluşmuş bu yaşantıya karşı, daha zengin bir hayat tarzı oluşturmayı deneyelim. Aptalca bahse tutuşmalardan hoşlanmaz mısınız. Ben de öyleyimdir. Ama başka seçimimiz yok: ya iman, ya hiçlik…’’
Bir sürgün olarak yaşamıştır hep R. Garaudy. İlkini kendisinin de çok sonradan öğrendiği Cennet sürgünü ademoğlu olarak yaşamıştır. Sonra genel kabul görmüş sistemden sürgünü göze alarak Marksist-Komünist olmuştur. Ve yaşadığı zaman içinde artık seyretmekten usandığı utandırıcı bu materyalist gerçekliğin karşısına çıkıp "artık susmak mümkün değil…" diyerek ihtida olduğunu beyan ettiğinde buradan da aforoz edilmiş, sürgün olmuştur.
Hiç ayırmadan, batıyı, kapitalizmi, emperyalizmi sürekli, düzenli, disiplinli ve şaşmaz bir biçimde karşısına almıştır R.Garaudy. Çünkü ona göre çöküşü yakın olan bu haysiyet yoksunu emperyal kanon ki bütün entegrist tavırların, dehşet ve vahşet kaynağı bütün arkeist kurguların anası hükmündeki piyasa tek tanrıcılığıyla beslenen ve nihayetinde insanlığı totaliter bir liberal arenaya terk ederek zevk etmeye ayarlı bir şeytan işinden başka bir şey değildir.
Uzun ömrünü tam da böylesi bir mücadeleye adayan ve bu mücadele içerisinde şekillenen en özgün sistem eleştirisinin de sahibi olan Garaudy’nin hayatını kaç bölümde ve kaç şeye karşı- kaç şeyin yanında olduğuna dair yorumsamacı bir bakışla değerlendirmek belki mümkünse de onu sadece hakkın, hakikatin yanında duruşu ile insana, insanlığa ve varlığa karşı takındığı tavırla her zaman aynı yerde duran direşken bir sözün sahibi olarak özetlemek gerekmektedir.
