"Kahve yapmak bir emektir. Suyunu, ölçüsünü, şekerini, ateş ayarını dikkatlice hazırlamak gerekir. Hepsinin bir kararı vardır. Ne bir eksik, ne bir fazla. Kahveyi çok koyarsanız acı, az koyarsanız duru, çok karıştırırsanız köpüksüz olur. Harlı ateşte yaparsanız çabuk pişer. Fincan sayısı artıkça kahvenin kıvamını tutturmak da zorlaşır. Hele bir de kahve bayatsa eyvah ki ne eyvah! Köpüksüz, kokusuz ve tatsız…”
Uçuruma düşmemek için dikene tutunanlara bir sevgi merhemi, sokakta oynayan çocukların ellerine tutuşturulan bir pasta dilimi, motel odalarında kadeh dolduran kar taneleri…
Vefayı unutmayan oyuncak avcıları, birbirine sarılarak yalnızlığı yenen aşk şarkıları, bulgura rağmen uzamayan bir neslin çocukları…Az Şekerli Hikâyeler, biraz haylaz, biraz şakacı, hüznü gözkapaklarının ardında saklı bir mutluluk parıltısı. Kıssadan hisse çıkarmayı bilen, dimağın kuytu noktalarına olta gönderen bir zihin atlası.
