Bu tarz mektuplaşmalar beni çok motive ediyor. Geçen senelerde Fields'in matematik eğitimi alanında Ali Nesin'e ödül verdiğini düşündükçe hele içim kıpır kıpır oluyor. Babanın da oğlun da ne denli çok çalıştığını gormek sonra, bazı bazı özelliklerini kendimle özleştirmek... En son Vincent'ın ağabeyi Theo'ya mektuplarını okurken bu kadar heyecanlanmıştım doğrusu. Kitapta beni rahatsız eden tek unsur çok fazla para hesabını mektup üzerinden konuşmaları oldu. Oralar birazcık kırpılabilirmiş gibi geldi. O kısımları geçerek okumanızı mutlaka öneriyorum. "Galiba bende de sendeki hastalık başlayacak. Yazarak çalışmaya alıştım." Sf. 30, Ali (Aynı hastalıktan bende de var :') "Çehov'un 3. kitabını okuyorum. Büyük yazar ama babam daha büyük, adım gibi eminim buna." sf. 93, Ali "Ali, Bulgar elçiliğinde zorluk çıkartırlarsa, babanın kitaplarının Bulgarca çevrilip 5 kitabının Bulgaristan'da basıldığını söyle, etkisini gösterir." sf. 116, Aziz "Ders çalışmak koşu gibidir, ikisinde de deparla finish önemlidir; arası nasıl olsa olur." sf. 188, Aziz "Biliyorsun, ben birçok yarışmalarda 1. olamamışımdır. Ne önemi var? En üstün olduğumu ben biliyorum ya!" sf.175, Aziz "... Kafanın içine önem vermeyenlerin, dışına önem verdiklerini uzun uzun yazdım..." sf. 218
