Onun içinde mor dağlara türkü söylemek, uzaktan geçen turnalara el sallamak vardı. O bir devre damgasını vurdu ama içindeki türküyü hiç duymadılar, dinlemediler.Yükselen canhıraş çığlıkların ortasında hep bir sebep olarak görüldü, gösterildi.
Babama sordum:
"Kime değer verip bedel ödedin?"
Sağ eliyle de işaret ederek:
"Şu gönül, şu koca yürek var ya, biraz delidoludur ve kocaman bir hazine gibidir. İnsanoğlunun gönül hazinesi sınırsızdır. Çocukluğumu soruyorsan ilk önce ailem geliyordu elbette ki."