Babaya Mektuplar
Necdet NeydimSözler ve Alıntılar
Seni çok ölüyorum. Artık o küçük savunmasız kızın değilim, ama sana hâlâ çok ihtiyacım var. Hep kanatlatının altından kaçmaya çalıştım biliyorum. Oysa benim gerçek yerim orasıymış. Mutluluğum yanı başındaymış. Ayrılınca anlıyor insan, beni hiç bırakma olur mu ?
Sayfa 84Kitabı okudu
Özür dilerim babacım sana yaşattığım bütün zorluklar için.
Sayfa 90Kitabı okudu
Elimi tut baba ne olur! Korkmam ben, güçlü olsam da, hayatla baş ediyor olsam da bırakma beni.
Sayfa 124Kitabı okudu
Bunu senden hiç duyamadım, ama ben ara sıra sana söylüyorum içimden belki hoşuna gider diye. Açıkcası ihtiyaç da duyuyorum ve şimdi yineliyorum daha kalıcı olsun diye, seni seviyorum! Biliyorum ki sevgi, çok uzaktaki hiç tanımadığım birine karşı da duyulabilir.
Sayfa 110Kitabı okudu
Kızlar ve babaları... Aralarında hep farklı bir duygu yoğunluğu olmuştur. Babaları için kızlar el değmemiş elmaslar gibidir.kızlarsa babalarını hep birer kahraman, ilah olarak görür. Belkide içgüdüsel bir duygu bu; ama keşke olmasa. Çünkü hayatınızda sadece sıfat doldurmak için var olan insanlar sizi hayal kırıklığına uğrattığında okadar da acımaz canınız. Ama eğer bu hain kahramanınızsa...
Sayfa 82Kitabı okudu
Çok küçüktüm o zaman. Acıkmıştım. Bisküvi ve süt karışımı lapayı çok severdim, az kalan paranla malzemeleri alıp hazırlamıştın. Şeker yerine tuz katmıştın ama. Bunu fark edince de öyle buruk bakmıştın ki baba, çocuk olmasam o lapayı seve seve yerdim.
Sayfa 123Kitabı okudu
Birini ya da bir şeyi çok sevmek insanlara hiçr şey kazandırmıyor.
Sayfa 118Kitabı okudu